کد مطلب:106588 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
[صفحه 51] از خطبه های آن حضرت (ع) است: نكوص: عقب نشینی كردن. (بارپروردگارا هر بنده از بندگانت كه گفتار عادلانه ای دور از ستمگری و اصلاح طلبانه ی بدون مفسده ی ما را در امر دنیا بشنود ولی پس از شنیدن از قبول آن خودداری كند كارش جز خودداری از یاری تو و كندی و سهل انگاری از بزرگداشت دین تو، چیزی دیگر نیست، ما تو را، در برابر او به شهادت می گیریم ای بزرگترین شاهدان، و نیز تمام آنان را كه در آسمانها و زمینت اسكان داده ای، به گواهی بر ضد او فرا می خوانیم، آنگاه، تو ما را از یاری او بی نیاز كننده ای و او را به گناهش مواخذه خواهی كرد.) این فصل از سخنان امام جزئی از خطبه ای است كه در آن یاران خود را به جنگ با اهل شام وادار می كرد، و این قسمت را هنگامی بیان فرمود كه عده ی بیشتری از پیروانش دست از یاری او برداشته بودند. حضرت، در این عبادتها، خدا و فرشتگان و بندگانش را بر كسی كه سخنان عدالت خواهانه ی او را شنیده و سپس، از آن اعراض كرده و از یاری دین خدا خودداری كرده، به شهادت و گواهی گرفته است، امام (ع) با سخنانش كه راهنمای آنها و اصلاح كننده ی امور دین و دنیای آنان بود ایشان را به جهاد با دشمنان دین دعوت می كرد، ول ی پاسخ آنها جز سر باز زدن از جنگ و نافرمانی از دستورات آن حضرت چیز دیگری نبود، لذا در این سخنان خدای را به گواهی می گیرد تا به این وسیله یاران خود را به جنگ تشویق كند و از تاخیر در آن باز دارد، به این گونه، احساسات آنان تحریك می شود و در برابر فرمان او سر فرود می آورند و او را اطاعت می كنند، و نیز آن جا كه گفتار خود را به عدالت و اصلاح توصیف می فرماید، توجه شنوندگان را به آن جلب می كند. در فرمایش امام (ع): ثم انت بعده... خدایا تو كه بر حال او گواهی ما را از یاری و كمك او بی نیاز می كنی، هشداری به عظمت سلطه ی خداوندی و كوچك شمردن روحیه كسانی است كه از یاری دین سرپیچی می كنند، سرانجام در آخر خطبه عقوبت و كیفر الهی را تذكر داده و اشاره به آن فرموده است كه: سستی كردن از نصرت دین خدا گناه بزرگی است كه انسان مورد مواخذه و عذاب قرار می گیرد. توفیق از خداوند است.
صفحه 51.